Mezuniyet Sonrası Hayata 1 Yıl Ara

img

Okuldan İş Hayatına Geçişi Yavaşlandırmak Lazım

“Doğru” çok fazladır ancak eğitim sistemlerimizde seçtiğimiz doğru seçimler potansiyellerimiz ve hayallerimiz değil, şirketlerin ve sistemin istediği doğrular oldu hep…

Yıllardır iyi kötü birçok yabancı arkadaşla tanışma ve sohbet imkanımız oluyor, muhabbetlerde derin farklılıklarımızı rahatlıkla görebiliyoruz. Hele bu yabancı bir de gezen, seyahat eden, kendini ve Dünya’yı keşfetmeye çalışan yolcular olunca bazen sohbetin derinliklerinde ülkemiz ve bireyler için kıyaslama daha ızdırap verici olabiliyor.

Şüphesiz ki kültür denilen farklılığı oluşturan iklim, coğrafya, din, tarih, ekonomik refah, siyaset, toplumsal ahlak bir yandan zenginlikler yaratırken bir diğer yandan da büyük adaletsizlikler doğuruyor. O adaletsizlikleri de bizler gibi arada kalmış toplumlarda görmek, iç çekmek e hadi biraz da hayıflanmak mümkün.

Gelişmiş toplumlarda çocukluktan itibaren sporun bir hayat tarzı olması, günlük sohbetlerin ana temaları, politikacıların hayatı yönlendirişi, aile kavramı ve en acısı eğitim öğretim hayatı çok farklı.

Biraz seyahat eden, yabancı bir ülkede yaşama şansı olmuş olan ya da kendi evinde fazla sayıda farklı kültürle tanışanlar bu devasa ayrımı şak diye görebilirken, bir şans da iki farklı kültürden insanın üçüncü bir ülkedeki tepkileri, ortaklıkları ve zıtlıkları üzerine kurulu.

Buradan hemen karne ve mezuniyet heyecanının olduğu günümüze ve konuya gireyim, Avrupa, Amerika, Kanada, Avustralya gibi ülkeler başta olmak üzere çoğu gelişmiş toplumda var olan bir “GAP YEAR” kavramı ile tanıştırmak isterim bilmeyenleri. Genelde lise ya da Üniversite eğitimi sonrasında iş hayatına geçiş gibi çok sert değişiklikten önce bireylerin kendilerini tanıması ve alternatifleri değerlendirebilmesi için her şeye verdikleri bir senelik ara. Bu ara çok büyük ihtimalle uzun bir seyahatle doldurulken, gönüllü projeler, kişisel ve mesleki gelişim eğitimleri, alternatif sahalarda eğitimler veya hobilerle dolduruluyor.

Örneğin Harvard Üniversitesi Profesörlerinden William Fitzsimmons lise ve üniversitede okuyan gençlerin gelecekte içine girecekleri yoğun iş hayatı öncesinde “GAP YEAR”a dahil olmalarını tavsiye ediyor. Bunun en önemli sebebi ise ortalama 1 yıl süren ve yapan kişinin vizyonunu son derece geliştiren bu programın kişisel gelişimin en önemli parçalarından biri olması.

Ülkemizin lanet eğitim sisteminde bir yarış atından farksız geçirdiğimiz ilk okul sonrası öğretim hayatımız bize hiç nefes alma fırsatı vermezken, sınav zorunluluğu, ailelerimizin heves, yönlendirme ve hataları, toplumsal cehalet, kutsanmış akademik başarı bizlerin birey olmasını ya engelliyor ya da çok geciktirerek en güzel yılların heba olmasına neden oluyor.

Üstelik günümüz sosyal medya kanalları sağ olsun; başarılı bir öğrenci olsan da, 20’lerinde milyoner olan yeteneksiz sanatçılar, astronomik rakamlar kazanan topçular ve popçular, saçma sapan politikacı akrabaları, yalanlar üzerine kurulu birçok fenomen; gençlerin örnek aldığı kişiler oluyor ve bu da tüm bu çöküşü hızlandırıyor, mutluluk artık yakalanabilir bir çıtanın uzağına taşınıyor.

Bitmeyen bir “kendimi keşfetme ve arama” yolunda artık yaş olarak yolun yarısına yaklaşmışken dahi, hâlâ ne olduğumu bilemediğim bir yoldayım. İkinci kez kariyerime ara verdim ve ilk kez bu yaz sonunda ülkemden uzun süreli ayrılıyorum. Ancak dönüp geçmişe baktığımda şaşâlı okul birincilikleri, Üniversite’ye kadar bir sürü akademik başarı, lisansta ucu ucuna ite kalka gelen bir mezuniyet, yoğun iş temposu sırasında 2 sene hafta içi tüm akşamları dolduracak bir yüksek lisans sürecinde elde ettiğim her şey şu an bir kenarda.

Al CV’ne yazarsın diye yaptığımız bir sürü zırvalık CV’mde duruyor ama CV’m nerede onu bilmiyorum. İş hayatına dibinden başlayıp, Üniversite ajans işleri v.s. ile giderken en son ayrıldığımda küçük bir ekibin müdürü idim ve oldukça iyi bir projede yöneticiydim, eeee? Şimdi ne o şirket var, ne o ekip. Ama üzerimde bıraktığı stres, bıkkınlık, şehrin karmaşası ve ülkenin gündemi ile birleşince mutluluklarının yanında acı hatıralar da barındırıyor.

Elbette muhteşem istisnalar var ancak onun dışında, çoğunlukla bir rehber öğretmenin ya da aile bireylerinin iyi niyetli yönlendirmesiyle elde edinilmiş meslekler, o meslekleri öğrenirken çoğunlukla teoride kalmış yetersiz eğitimler, muhtemelen sinir bozucu yöneticiler, yetersiz alt yapı, sürünen bir sistem ile biz nasıl birey oluyoruz, nasıl aile kuruyoruz, nasıl ülke yönetiyoruz ortada.

Bu başarısızlık altında imkanı olanların kendine “gap year” vermesi, imkanı olmayanların da yaratmak için elinden geleni yapmasını dilediğim için bu yazıyı karalamaya çalıştım. Neyse ki anlık keyfim yerinde de çok sert ya da büyük cümleler kurmuyorum.

Gap Year Önerileri

Seyahat Edin:Çıkıp Dünya turu yapın demiyorum ama interrail yapın, gidin Asya’da ucuz birkaç ülkede ikişer ay yaşayın, Güney Amerika’da 6 ay dolaşın, Meksika’da 4 ay keşfe çıkın; çok farklı kültürlere bir dokunun belki içinizdeki çok farklı cevherleri keşfedersiniz, imkansız ama hiçbir şey olmazsa muhteşem bir dönem geçirmiş olur, döndüğünüzde aynı yerde daha mutlu devam edersiniz.

Gönüllü İşlere Girin: Konaklamalı, küçük maaşlı, tüm masrafları karşılanan birçok gönüllü iş var Dünya’da. Bunları araştırın, hem seyahat etmiş olursunuz, hem paylaşmanın hazzını zirveye taşırsınız hem de belki yeni bir meslek sahibi olursunuz.

Farklı Bir Meslekte Eğitim Alın: Mimarlık mı bitirdiniz, gidip kod eğitimi alın belki yazılımcı olursunuz. İşletme mi okudunuz, tasarım eğitimi deneyin belki içinizde bir deha yatıyor. Edebiyat mı okudunuz, azıcık matematik temelli bir şeyde kendinizi zorlayın. Emin olun ÖSS gibi olmayacak (Ya da adı şu an neyse o sınavın)

Yeni Bir Dil Öğrenin: Bu zaten kullandığınız sürece hayatınızda hep artısını hissedeceğiniz bir şey. Bütçeniz yetersizse, İngilizce için ABD veya İngiltere’ye gerek yok, bin tane seçenek var, İspanyolca zaten yaşamın çok ucuz olduğu ülkelerde rahatlıkla öğrenilebilecek bir dil. Rusça deneyin, Slav bölgesi oldukça ekonomik yerlerdir.

Sanata Bir Şans Verin: Sanırım ilgili alanlardaki teorik eğitim dışında ülkemizde en son sanat dersi orta okul resim dersinde boş kağıda patates basmakla sınırlı. Yaşınız geç sansanız da, yaratıcılığınız baki olabilir.

GAP YEAR’la çıkacakları uzun süreli bir yolculuk sayesinde hayatta karşılarına çıkabilecek zorluklarla baş edebilme ve problem çözebilme yetilerine ulaşan gençler iş hayatlarında da ciddi bir şekilde daha başarılı oluyorlar.

Eğitim hayatımız boyunca zafer ve mağlubiyetler yaşadık ancak bunları genelde nasıl kontrol edeceğimizi bilemedik. Bir senelik bir “ara yıl”ın tecrübesi hayatı ve kendimizi kontrol etmeyi öğretecektir. İş hayatına atılmadan önce verilen aslında bu kısa aranın değerini uzun vadede çok daha iyi anlaşılacaktır.

Taflan 10.06.2017 Olimpos

img

Potsdam Gezi Rehberi

ALMANYA'NIN UNESCO KÜLTÜR MİRASI LİSTESİ ZENGİNİ Potsdam şehri Berlin'e trenle (metroyla) 50 dakika mesafede,…

0 Yorum

10 Yorum

  • Çağatay

    12 Haziran 2017 - 18:38 Cevapla

    Şuna yavaşlandırmak değil de yavaşlatmak, hatta geciktirmek desek. :)
    Yavaşlandırmak güzel Türkçemiz açısından pek doğru kullanım değil de ondan yazdım. Ayrıca bu okul sonrası belli bi ara verip gezme işine de sonuna kadar katılıyorum, kendi çocuğumu da teşvik edecem. Ama malumunuz ülkemizin şartları batılı ülkelere göre çok çok ağır ve mezun olup hatta çoğunlukla daha okurken iş hayatına anında gark oluveriyoruz. Gezmek halen (ucuza bile yapılsa) bizde hem lüks hem de avarelik gibi görülüyor, hele hele okulundan mezun olmuş birinin 1 yıl boş gezmesi üstelik de iş aramadan ohoo anında yaftalar toplum, boş gezenin boş kalfası diye.

    • Taflan

      13 Haziran 2017 - 16:39 Cevapla

      Merhaba,

      Eleştiriniz için teşekkürler, kontrol edeceğim. Okul sırasında çalışmak bence çok değerli, bunun ciddi tecrübeler kazandırdığını düşünüyorum. Evet parası ve pasaportu çok değerli bir ülke olmadığımız için gezmek biraz zor, ancak lütfen çocuğunuza bunu aşılayın, o bir yolunu bulacaktır. Para harcamadan hatta üstüne kazanarak gezme imkanına sahip birçok alternatif araştırılarak bulunabiliyor. Avarelik kısmında toplumun yaftalarını lütfen takmayın, bu yapıldığı durumda o yaftacı gerzekler dışında, hayranlıkla bakan ciddi bir kitle de olacaktır emin olun. Sevgiler.

  • Mertcan Kurttaşlı

    13 Haziran 2017 - 18:53 Cevapla

    Böyle bir şeyi çocuğum için düşünüyordum, gelecek sene iktisattan mezun oluyor, kendisi bir miktar para biriktirdi, biz de ufaktan destek olacağız; soru işaretlerimiz vardı ancak siz de böyle yazdıysanız biraz daha gaza geleceğiz gibi.

    Emeğinize, ilham veren ellerinize sağlık.

  • malatya araç kiralama

    20 Temmuz 2017 - 11:48 Cevapla

    cok güzel bir yazı olmuş.Bu yazınıza katılıyorum okuldan iş hayatına geçmek için biraz zaman ayrılması lazım iş hayatı uzun bir maraton oldugu için

  • Onur

    15 Aralık 2017 - 04:29 Cevapla

    Devlet master veya doktora eğitimi için dışarıya gidenlere verdiği bursu bence gezi amaçlı gidenlere de vermeli. Mesela ücretsiz pasaport, vize alma kolaylığı, belli bir karşılıksız veya karşılığı olacak rakam vererek 1 yıllığına birçok gencimizin yurt dışına seyahat etmesine ön ayak olabilir. Burada bir takım kriterler ile amacın dışına çıkma da önlenebilir. Vizyonu çok daha geniş gençlerimiz ise ülkemizin geleceğini değiştirecektir…Eline sağlık Taflan…

    • Taflan

      26 Aralık 2017 - 20:52 Cevapla

      Onur Merhaba;

      Çok doğru bir fikir ve aslında ivedilikle uygulanması gerekli ancak kime nasıl söylenir, kim bunu kendi kendine düşünür de yapar ya da hangi bütçeden karşılanır şu an için pek umudum yok açıkçası :(

  • osman

    12 Mart 2018 - 14:26 Cevapla

    okurken inanilmaz keyif aldim , yureginizr saglik.

  • Malatyab Oto Kiralama

    30 Nisan 2018 - 16:34 Cevapla

    Teşekkürler bizde bir mezun olsak gezeceyızade

  • onur

    10 Ocak 2019 - 20:18 Cevapla

    güzel bir yazı olmus ilgi çekici tebrikler

onur - Cevap ver İptal